First week at school and my weekend!

Daaar was ik weer, een nieuwe week stage en een nice weekend! First about de stage. Wat een heftige/zware week was dat. De eerste paar dagen bij mevr. Nice in de klas gekeken. Dit hielden we na twee ochtenden al niet meer vol. Wij zijn namelijk niet van het les geven en al helemaal niet van het kinderen slaan. En dan daarbij ook nog hard lachen. In die twee ochtenden verschrikkelijke dingen gezien. Ze deed bijvoorbeeld bij een jongetje van 4 gewoon voor de lol zijn hoofd vol met krijt (en daarbij lachen.) Of dat ze de opdracht geeft aan een kind om andere kinderen te slaan(en ook nog hard..) Dan ben ik toch wel heel blij dat het er in Nederland heel anders aan toe gaat. Nadat we die twee ochtenden hadden meegemaakt hadden we zoiets, okee we moeten een plan gaan schrijven want dit houden we niet nog een maand vol. Daarnaast vonden wij het raar dat we op een school moesten gaan stage lopen terwijl er tegen ons was gezegd op een Nursery. Die Nursery bleek achteraf gezien helemaal niet te bestaan. Vandaar dat wij dus maar een plan gingen schrijven om een Nursery op te starten. Hier zijn we een ochtend mee bezig geweest. Toen met de headmaster overlegt en hij vond het prima. Het plan is in gang gezet en we hebben materialen gekocht voor de kinderen in de Nursery. Morgen gaan we naar de markt om materiaal te halen om het gebouw te laten bouwen. Helaas kost dit alles meer geld dan we eigenlijk in totaal hebben. Nou kunnen ze wel beginnen met het bouwen maar kunnen ze het nog niet afmaken als er niet genoeg geld is.. Het zou dus super zijn als we nog iets extra’s zouden kunnen geven. Dus voor iedereen die het belangrijk vind dat er een goed gebouw is voor die kleintjes kan nog wat extra’s doneren. Als je dit wil doen(wat super zou zijn) is het handig om mij even een berichtje te sturen. Verder dus druk bezig met ons project om een Nursery op te starten. Dit is trouwens wel echt super leuk om te doen. En vet als er straks een gebouw staat dat eigenlijk gewoon van ons is. Maargoed zover zijn we nog niet. Deze week begonnen in een noodlokaaltje met de jongste kinderen. De eerste dag was een ramp. We hadden iets van 20 kinderen waarvan er misschien 1 luisterde. Toen maar even bedacht hoe we het anders konden gaan aanpakken. Vandaag kozen we zelf de kinderen en het aantal. Dit keer hadden we 10 kinderen. Het verliep super. De kinderen deden leuk mee en hebben echt een leuke ochtend gehad. Dus hopelijk als het gebouw klaar is (en wij genoeg geld hebben haha) kunnen we echt in een goed lokaal met de kinderen zitten en hebben wij een Nursery opgezet, ja ja!!
Maar verder over mijn afgelopen weekend;
Nice weekendje gehad. Vrijdag naar Accra geweest. Suzanna gedag gezegd en toen met de andere meiden van het Banahouse naar ons verblijfplaats. Helaas sliepen zij ergens anders maar Ashley(begeleidster) en ik deelde één slaapkamer. Even klaarmaken en dan met ze allen uit eten. Daarna nog even een ijsje eten in Pinoccio(het lekkerste schepijs van Accra). Daarna waren we toch echt klaar om te gaan stappen in Accra. Dit was super gezellig tot er abrupt een einde aankwam. Er was namelijk een ruzie ontstaat tussen één van de (Portugeze)vriendjes (van de andere meiden) en een Duitser. We moesten dus gelijk naar buiten en mochten niet meer naar binnen. Helaas.
Die zaterdag hadden we weer om 12 uur met ze allen afgesproken om door te reizen naar Krokobité. Dit is een plaatsje waar elke zaterdagavond een Reggae party is. Overdag hebben we eerst gezwommen. Dit was echt een mooie locatie en konden ook echt even lekker relaxen. Nog even naar wat leuke kraampjes geweest en langs het strand gewandeld. We kwamen erachter dat er die avond helemaal geen reggae party was omdat het niet was toegestaan om muziek te maken. Dit had te maken met een bepaald geloof dat er in het begin van het regenseizoen geen lawaai/muziek mag zijn omdat dit niet goed was voor de goden en voor de regen. Helaas, er waren wel soort van accrobaten en mensen met vuur dingen aan het jongleren. Nice om te zien. Het was met zijn allen heel gezellig. Wel wat het een beetje een rare avond. Het leek wel of alle vreemde gangster ghanezen naar Krokobité waren gekomen. Allemaal dronken en rare praatjes. Op een gegeven moment zaten Denise, Gondie en ik op een bankje en komen er drie jongens aangelopen ze gingen echt recht tegenover ons te zitten en alle drie individueel tegen ons te praten. Het leek wel speeddaten. Ze waren natuurlijk irritant dus we waren maar weggelopen. Ojaa sinds dat weekend heet ik Daniëlle en kom ik uit Spanje hahaha. Die zondag gingen we naar de Art Market in Accra. Dit is een super grote markt met allemaal souvenirtjes. Ik had van te voren al een plan bedacht van wat ik wilde halen want anders wordt je daar gillend gek. The people daar zijn nogal opdringerig. Iedereen wil dat je even bij hun kraampje gaat kijken en overal roepen ze ‘small price, small price’ Maargoed je moet dus echt vragen wat is je laatste prijs en dan kijken of je nog verder kan afdingen. Op de art market heb ik één klein tasje gekocht die echt is gemaakt in Afrika en één wat grotere tas. Het was leuk om er een keertje heen te gaan en misschien gaan we er nog wel een andere keer heen want Melissa en Linda waren dat weekend niet mee. Na de art Market nog even shoppen in de Accra mall en kregen toen plotseling een leuk aanbod van iemand om een gratis ritje te mogen maken. Nou dat wilden we wel. Het was namelijk niet zomaar een auto. Soort van pick up waar we achterin konden zitten(Er komt een foto bij want het is nogal lastig uit te leggen). Het was in ieder geval wel gaaf want die auto reedt op een gegeven moment 160 km per uur en wij zaten daar achterin die bak! Het ritje was helaas wel snel voorbij omdat hij zo hard reed. Maargoed helaas daarna verder met de Trottro. Weer een lange reis terug naar Ada. We kwamen met etenstijd aan met ze allen dus toen nog maar even uit eten gegaan, super mooie locatie. Ook hier komen foto’s van! En helaas was toen het weekend al weer om . De tijd gaat hier echt super snel.. Vrijdag komen mijn ouders alweer. Ik kijk ernaar uit om ze hier alles te laten zien en om met ze mee te reizen voor 5 dagen. Dit was het weer voor nu Dus hier horen jullie de volgende keer meer over!!
Warme groetjes vanuit Ghana,
Rasta(zo noemen (vooral) de kinderen mij hier)